In een precaire situatie laten velen zich maar al te graag leiden door hoop en onrealistische verwachtingen. Die kunnen gewekt worden door succesverhalen die de ronde doen binnen de eigen gemeenschap of in het land van herkomst, of door informatie over mogelijkheden en beperkingen die sleutelfiguren uit de Roma-gemeenschap – al dan niet tegen betaling – verstrekken.
Om geen valse hoop te wekken bij Roma-families, is het de taak van ieder die met hen werkt hen bewust te maken van de realiteit en de grenzen van de samenleving, een verhaal van rechten maar evenzeer van plichten en eigen verantwoordelijkheden. Zo is bijvoorbeeld een inschrijving in de gemeente – en dus het hebben van een vaste woonst of domicilie – een voorwaarde voor het verkrijgen van een aantal rechten.
Begeleid de Roma-cliënt dus naar een realistisch toekomstperspectief.