Onderwijs, een kwestie van vertrouwen
Bij heel wat Roma-kinderen en -jongeren loopt de schoolcarrière niet van een leien dakje. In de loop van de geschiedenis ontstonden trauma’s in de relatie tussen Roma en niet-Roma. Het wantrouwen ten opzichte van de meerderheidsbevolking en haar instellingen, waaronder ook de school, blijft voor een aantal Roma een belangrijke hinderpaal voor integratie. Aan de andere kant kunnen vooroordelen en weinig positieve verwachtingen ten aanzien van Roma-leerlingen een self-fulfilling prophecy worden. Ze kunnen een laag zelfbeeld versterken en in bepaalde gevallen grensoverschrijdend gedrag opwekken. Hoe kunnen we nu de scholarisatie van Roma-kinderen verbeteren?
Doel 1: Ervoor zorgen dat kinderen GRAAG naar school gaan
Het creëren van een positieve schoolervaring is de voornaamste sleutel die het onderwijs zelf in handen heeft. Wanneer Roma een positieve band met de school en de maatschappij ontwikkelen, kan hun intrinsieke motivatie voor onderwijs tot ontplooiing komen.
Om van de school een positieve ervaring te maken, is het in de eerste plaats nuttig om een inzicht te krijgen in de verschillende drempels die een normale scholarisatie kunnen belemmeren:
Verbondenheid met de school kan enkel groeien binnen een positief en warm schoolklimaat waar aandacht is voor een goede band tussen de leerkracht en de jongeren en tussen de school en de ouders. Deze stimulerende en motiverende werking gebeurt op vier niveaus:
Videogetuigenis van een jonge Roma-vrouw over haar schoolparcours, de verschillende drempels, de betrokkenheid van de leerkracht en het belang van de school voor haar toekomst:
Doel 2: Ervoor zorgen dat kinderen tenminste NAAR SCHOOL GAAN
Aanvankelijk moet de motivatie voor school misschien aangezwengeld worden. Je kan externe motivatietechnieken gebruiken met als doel interne motivatie de kans te geven zich op termijn te ontwikkelen. Zulke technieken vormen ook een onontbeerlijk sluitstuk bij aanhoudend spijbelgedrag.
